Godzina Łaski 8 grudnia godz. 12⁰⁰-13⁰⁰ 

WIELKI CZWARTEK: Wieczorem w kościołach Mszą Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się Triduum Paschalne. Ta uroczysta Msza św. jest dziękczynieniem za ustanowienie Eucharystii i sakramentu kapłaństwa. W wielu kościołach po homilii ma miejsce obrzęd umycia nóg. Przypomina to gest Chrystusa i wyraża prawdę, że Kościół, tak jak Chrystus, jest nie po to, żeby mu służono, lecz aby służyć. Po Mszy św. rusza procesja do tzw. ciemnicy, gdzie przeniesiony jest Najświętszy Sakrament. Tam rozpoczyna się adoracja Najświętszego Sakramentu. Wymownym znakiem odejścia Jezusa, który po Ostatniej Wieczerzy został pojmany, jest ogołocenie centralnego miejsca świątyni, czyli ołtarza. Aż do Wigilii Paschalnej ołtarz pozostaje bez obrusu, świec i wszelkich ozdób.

WIELKI PIĄTEK : Wielki Piątek jest pierwszym dniem Triduum Paschalnego, które rozpoczyna się Mszą Wieczerzy Pańskiej w czwartkowy wieczór (dni najważniejszych świąt Kościoła są liczone zgodnie z tradycją żydowską, czyli od zachodu słońca). Wielki Piątek to dzień krzyża, ciszy, postu i modlitwy. O godz. 12.00 Jezus został ukrzyżowany, a o godz. 15.00 zmarł. Pamiątką tych wydarzeń jest niepowtarzalna wielkopiątkowa Liturgia Męki Pańskiej. Celebrans i asysta wchodzą w ciszy. Przed ołtarzem przez chwilę leżą krzyżem, a po modlitwie wstępnej czytane jest proroctwo o Cierpiącym Słudze Jahwe i fragment Listu do Hebrajczyków. Następnie czyta się lub śpiewa, zwykle z podziałem na role, opis Męki Pańskiej według św. Jana. Po homilii w uroczystej modlitwie wstawienniczej Kościół poleca Bogu siebie i cały świat, wyrażając w ten sposób pragnienie samego Chrystusa: aby wszyscy byli zbawieni. Jest także modlitwa o jedność chrześcijan, za Żydów i za niewierzących. Centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej jest adoracja krzyża. Zasłonięty fioletowym materiałem krzyż wnosi się przed ołtarz. Celebrans stopniowo odsłania ramiona Krzyża i śpiewa trzykrotnie: Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata, na co wierni odpowiadają: Pójdźmy z pokłonem. Po liturgii krzyż zostaje w widocznym i dostępnym miejscu, tak by każdy wierny mógł go adorować. Jest on aż do Wigilii Paschalnej najważniejszym punktem w kościele. Po adoracji krzyża z ciemnicy przynosi się Najświętszy Sakrament i wiernym udziela się Komunii. Ostatnią, znaną głównie w Polsce, częścią liturgii Wielkiego Piątku jest procesja do Grobu Pańskiego. Na ołtarzu umieszczonym przy Grobie lub na specjalnym tronie wystawia się Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym przejrzystym welonem – symbolem całunu, w który owinięto ciało zmarłego Chrystusa.

WIELKA SOBOTA: W tym dniu do godzin popołudniowych odbywa się poświęcenie pokarmów: chleba – na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni; wędlin – na pamiątkę baranka paschalnego, którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku; oraz jajek, które symbolizują nowe życie. Późnym wieczorem, po zapadnięciu zmroku, rozpoczyna się świętowanie Wielkiej Nocy poprzez najuroczystszą i najpiękniejszą liturgię całego roku – Wigilię Paschalną, która należy już do Niedzieli Wielkanocnej.

NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO: Obchody Zmartwychwstania Pańskiego rozpoczynają się po zachodzie słońca w Wielką Sobotę. Wieczorna liturgia Wigilii Paschalnej przynależy już do Niedzieli Wielkanocnej i jest centrum obchodów Triduum Paschalnego. Wigilia Paschalna kończy się Eucharystią i procesją rezurekcyjną, by oznajmić, że Chrystus zmartwychwstał i zwyciężył śmierć. W wielu parafiach w Polsce procesja rezurekcyjna nie odbywa się na zakończenie Wigilii Paschalnej ale o świcie w niedzielny poranek. Triduum Paschalne kończy się wieczorem w Wielką Niedzielę.

Źródło: paulini.com.pl, https://diecezja.rzeszow.pl

PENITENCJARIA APOSTOLSKA DEKRET
Udzieliła daru specjalnych Odpustów z okazji Roku Jubileuszowego na cześć Świętego Józefa:

1. Udziela się zatem odpustu zupełnego wszystkim, którzy przez co najmniej pół godziny będą rozważać Modlitwę Pańską lub wezmą udział w jednym pełnym dniu skupienia, zawierającym rozważanie o Świętym Józefie.
2. Ci, którzy na wzór Świętego Józefa spełnią uczynek miłosierdzia względem ciała lub względem duszy, będą mogli otrzymać dar odpustu zupełnego.
3. Aby wezwać rodziny chrześcijańskie do odtwarzania przykładu wewnętrznej jedności, miłości i modlitwy, którym jest Święta Rodzina, udziela się odpustu zupełnego wiernym, którzy odmawiać będą Różaniec Święty w rodzinach i pomiędzy narzeczonymi.
4. Udziela się odpustu zupełnego każdemu, kto powierzać będzie codziennie swoją działalność opiece Świętego Józefa, a także każdemu wiernemu, wzywającemu Rzemieślnika z Nazaretu w modlitwach wstawienniczych za tych, którzy szukają pracy, aby mogli znaleźć zajęcie, oraz aby praca wszystkich ludzi była bardziej godna.
5. Udziela się odpustu zupełnego wiernym, którzy odmawiać będą Litanię do Świętego Józefa (w tradycji łacińskiej) lub Akatyst do Świętego Józefa, w całości lub przynajmniej w odpowiedniej części (w tradycji bizantyjskiej), lub też jakąś inną modlitwę do Świętego Józefa, przypisaną jako własna w różnych tradycjach liturgicznych, w intencji Kościoła prześladowanego od wewnątrz i od zewnątrz oraz w intencji ulżenia wszystkim chrześcijanom, którzy cierpią prześladowania wszelkiego rodzaju.
6. Ponadto, celem potwierdzenia powszechności patronatu Świętego Józefa w Kościele, poza wspomnianymi wyżej okolicznościami, Penitencjaria Apostolska udziela odpustu zupełnego wiernym, którzy odmówią dowolną prawnie zatwierdzoną modlitwę lub akt pobożności na cześć Świętego Józefa, np. 'Do Ciebie, Święty Józefie', szczególnie w dniach 19 marca i 1 maja, w Święto Świętej Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa, w Niedzielę Świętego Józefa (w tradycji bizantyjskiej), 19 dnia każdego miesiąca i w każdą środę, będącą dniem poświęconym wspomnieniu tego Świętego w tradycji łacińskiej.
W obecnej sytuacji publicznego zagrożenia zdrowia, rozszerza się dar odpustu zupełnego w sposób szczególny na osoby w podeszłym wieku, na chorych, umierających i wszystkich tych, którzy z usprawiedliwionych racji nie mogą wyjść z domu, a którzy odrywając się w duchu od wszelkiego grzechu oraz z intencją wypełnienia, gdy tylko to będzie możliwe, zwykłych warunków, odmówią w domu lub tam, gdzie zatrzymuje ich przeszkoda, akt pobożności na cześć Świętego Józefa, pocieszyciela chorych i Patrona Dobrej Śmierci, ofiarując z ufnością Bogu boleści i niedogodności własnego życia.

Żródło: portal diecezja.rzeszow.pl

Kapela Ogórki - kilka słów o zespole

Kapela Ogórki, to zespół folkowy o lekkim zacięciu rockowym. Wykonywane przez nich utwory są ciekawym połączeniem tradycyjnej muzyki góralskiej ze skoczną muzyką rozrywkową. Utwory Kapeli Ogórki charakteryzują się dużym zróżnicowaniem stylistycznym. Rozpoczynają się od tych skocznych, tanecznych, kończąc na tych bardzo spokojnych. Zespół powstał 30 lat temu i działa do dziś, uświetniając wiele imprez okolicznościowych na Podhalu i nie tylko. Kapelę w 1977 roku założył Stanisław Ogórek. Za cały czas istnienia przewinęło się przez nią wielu znanych na Podhalu muzyków. Obecnie można powiedzieć, że to kapela rodzinna, gdyż w skład jej wchodzą synowie Staszka, którzy zaszczepieni miłością do muzyki, wspólnie z nim starają się rozweselać graniem i śpiewaniem swoich słuchaczy. Kapela grając muzykę folkową nie zapomina o swoich korzeniach, kultywując muzykę góralską. Również w tej dziedzinie jej dorobek jest liczny. Składają się na niego liczne nagrody i wyróżnienia na konkursach i przeglądach muzyk regionalnych. Więcej informacji o Kapeli Ogórki możemy znaleźć na ich stronie

http://www.kapelaogorki.com.pl

Kanał Youtube:

https://www.youtube.com/channel/UCYmByX6Q_tJyoU5R3OYqNmg

Źródło: http://www.kapelaogorki.com.pl

Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Maryi Panny

Dogmat ukazuje niezwykłość i wolność Bożego działania. Chociaż zbawienie ludzkości dokonało się przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, na mocy przewidzianych zasług Zbawiciela Maryja już uprzednio została odkupiona i tym samym zachowana od grzechu pierworodnego. W ten sposób Bóg przygotował ją do niezwykłego zadania w historii zbawienia. Wiara w niepokalane poczęcie Najświętszej Maryi Panny ma wielowiekową tradycję. Teologiczny spór na ten temat toczył się już od pierwszych wieków. Za uznaniem niezwykłego przywileju Maryi opowiadali się już św. Justyn (100-167), św. Ireneusz (ok. 140-200), a zwłaszcza św. Augustyn (354-430) natomiast przeciwny mu był w późniejszym czasie m.in. św. Tomasz z Akwinu (1224-1274). W XV stuleciu istniały już pierwsze orzeczenia Kościoła na ten temat, choć nie miały one jeszcze rangi dogmatu. W 1617 r. papież Paweł IV zakazał wygłaszania publicznie opinii sprzecznych z wiarą w Niepokalane Poczęcie. W 1661 r. na prośbę króla Hiszpanii Filipa IV papież Aleksander VII wydał bullę, w której streszcza dzieje kultu Niepokalanego Poczęcia używając tam słów, które Pius IX powtórzył w swojej formule dogmatycznej. Papież Klemens XI ustanowił w 1708 r. dzień 8 grudnia świętem obowiązującym w całym Kościele powszechnym. Wreszcie 8 grudnia 1854 r. Pius IX ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Dogmat jest to obiektywna prawda wiary zawarta w objawieniu Bożym, którą nauczycielski urząd Kościoła (papież lub sobór) przekazuje w powszechnym nauczaniu zwyczajnym lub uroczystym. Dogmaty są niezmienne, mogą natomiast być coraz głębiej przez Kościół poznawane, dlatego też ich formuła może być uściślana. Jak pisze św. Tomasz z Akwinu, dogmat ujmuje prawdę, która przekracza zdolność naszego poznawania i pojęciowania. Ukazuje prawdę, która nie jest w ten sposób wyczerpana, ale do poznania której dążymy.Jak dotąd ostatni dogmat ogłosił w 1950 r. papież Pius XII. Zawarty on jest w konstytucji apostolskiej 'Munificentissimus Deus' i głosi, że Maryja została wzięta do nieba z ciałem i duszą.

Źródło: https://www.gosc.pl/doc/2274691.Czym-jest-Niepokalane-Poczecie

Biskup rzeszowski Jan Wątroba udzielił dyspensy od obowiązku uczestniczenia w niedzielnych i świątecznych Mszach Świętych. Dyspensa obowiązuje do odwołania.

W najnowszych komunikach Kurii Diecezjalnej w Rzeszowie z 5 listopada 2020 r. znajduje się informacja o udzieleniu wszystkim wiernym dyspensy od obowiązku uczestniczenia w Mszach Świętych w niedziele i święta nakazane: „W związku z podjętymi decyzjami przez władze państwowe o nowych obostrzeniach i kolejnym ograniczeniu ilości wiernych mogących przebywać w świątyni (1 osoba na 15 m kwadratowych) Biskup Rzeszowski udzielił wszystkim wiernym dyspensy od obowiązku uczestniczenia we Mszy Świętej w niedziele i święta nakazane. Dyspensa obowiązuje do odwołania”.

(Żródło: portal diecezja.rzeszow.pl)

       Biskup rzeszowski Jan Wątroba erygował 1 sierpnia na terenie diecezji nowe parafie. Jedna z nich - pod wezwaniem Matki Bożej Pocieszenia powstała w Rzeszowie. Terytorium nowej parafii zostało wydzielone z trzech rzeszowskich parafii: bł Karoliny Kózki (osiedle Kotuli), św. Mikołaja (osiedle Przybyszówka) i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (osiedle Staroniwa). Funkcję kościoła parafialnego pełni dotychczasowy kościół filialny parafii św. Mikołaja na tzw. Pustkach (ul. Słoneczny Stok) wybudowany w latach 1998-2000. Pierwszym proboszczem nowej parafii został ks. Paweł Samborski, wcześniej przez 9 lat wikariusz parafii bł. Karoliny Kózki w Rzeszowie. Terytorium parafii pw. Matki Bożej Pocieszenia obejmuje: ul. Pańską – od skrzyżowania z ul. Iwonicką w kierunku ul. Słoneczny Stok, ul. Słoneczny Stok (od nr 153), ul. Potokową (od nr 114), oraz ul. Wołyńską, Czudecką, Dynowską i ul. Odrzykońską (od skrzyżowania z ul. bł. Karoliny w kierunku ul. Dynowskiej). Do parafii pw. bł. Karoliny Kózki na nowo powróciły ul. Solińska, Baligrodzka, Żmigrodzka i Odrzykońska do skrzyżowania z ul. Bł. Karoliny.